Ze hadden de hele middag met gitaren tegenover elkaar gezeten. Ze wilde de muziek in. En hij wilde haar wel helpen. Ergens wilde hij ook in haar, maar daar schaamde hij zich wat voor. Ze was nog zo jong.
Ze hadden af en toe wat blikken uitgewisseld. Ze was verlegen maar na een paar deuntjes en biertjes was het ijs gebroken. Met jonge meiden ging dat vrij makkelijk. 'Kom us hier,' zei hij rustig. Ze stond op, legde haar gitaar aan de kant en ging bij hem op zijn schoot zitten. Hij wist hoe hij dit moest aanpakken. Hij had genoeg ervaring met vrouwen. Op een paar details na waren ze allemaal hetzelfde.
Hij was er ook best trots op dat hij veel vrouwen in zijn bed had gehad. Heel anders dan zijn broers. Die zaten al jaren vast aan dezelfde vrouw. Van eigen leeftijd. Met kinder, een hond en verplichtingen. Hij niet. Hij was een vrij man en had wel wat te zeggen in deze wereld.
En daar zat ze. 40 jaar jonger. Op zijn schoot. Haar lange donkere haren streelden zijn kale hoofd. Zijn ene hand op haar been tegen haar korte rokje en de andere onder haar shirt. Ze giechelde wat ongemakkelijk en fluisterde woorden die hij graag hoorde. Het zou bij één keer blijven had hij tegen zichzelf gezegd.
Zij hield van hem, zei ze. Maar wat wist zij nou van liefde? En wat betekende dat nog? Ze had hem betoverd. Hij kon er niks aan doen. Hij was nu eenmaal gevoelig voor schoonheid. Dat hij bijna 60 was en zij 18 jaar? Hij haar vader had kunnen zijn? Ach toe maar. Van binnen was hij nog jong. Vooral met haar. En daar ging het om.
Voor haar was hij de beste minnaar die ze ooit in haar jonge leven had gehad. Heel anders dan jongens van haar eigen leeftijd, en ze dacht dat het nu ook echt aan was. Dat ze samen dit mooie nieuws de wereld in zouden slingeren.
Ze kwam zoals zoveel andere vrouwen. Hij voelde geen verschil meer. Toen hij klaar was dook de leegte weer op. Dit voelde niet goed. Ze kon maar beter gaan. Hij wilde geen relatie. En of ze er verder over wilde zwijgen.
Ze vertrok. Op naar de volgende die haar naar een hoger niveau zou tillen. Ze wist dat ze uren moest maken, altijd jong, mooi en slank moest blijven, de mensen kennen en bovendien geen hoertje mocht worden. Altijd vriendelijk blijven, het was een klein wereldje. Het stelde zo zijn eisen, aan vrouwen, maar ze had alles over voor haar carriere.
Hij voelde zich na haar vertrek niet per sé schuldig, zegde toe haar te blijven steunen. Hij kon zoiets als liefde allang niet meer verdragen. Hij was het onderweg verloren. Het was vaak snel gegaan. Zonder verbinding. Leeggezogen en verscheurd. Hij schreef er een lied over. Met alcohol en tranen. Het werd een hit. Mannen op leeftijd scoren nu eenmaal makkelijker dan seniore vrouwen.
Ze voelde zich later wel wat raar, zou misschien boos op hem willen worden, maar zo werkte haar hart niet. Ze adoreerde hem alsof hij haar vader was. En zoals hij haar had aangeraakt zou ze nooit vergeten. Spijt was dus ook niet het goede woord. Ze was een sterke vrouw, en zo gingen de dingen nu eenmaal in deze wereld. Daar was niks mis mee.