Mien buurman is weg goan. Mien huus wordt sloopt en komt nait weerôm. Kom mie nait vroagen hou of't gait met mie, kist zelf ja wel zain. Dit was mien huus. Ik heb allenig nog ain foto. Mijn ma
het hier altied woont, en ik heb als jonkje in dizze stroat speult. Kiek doar, woar nou dei widde bussies stoan. Ze nuimn dit versterkingsoperoatie. Mor wie binn zulf verscheurd en verzakt. Ik
geleuf dur nait meer in. Tegen de oabend scheur'n de bussies wieder richting stad. Als't licht komm'n ze weerôm.
Om mie tou is't al joar'n donker. Vannacht dreum ik mie de nachtmerrie verder, en komm'n de scheuren wieder op mie oaf. Ze zwaoien met papieren. Huifst nait lange meer te wachten, zeed'n ze guster, mor dat zeed'n ze drei joar leed'n ook. Zo wacht ik al joar'n op ain zunnige murgen. Hou hol ik mie hier stoande? Mien wicht, tussen drilboor en tied, klinkt de blues hier ja altied